اگر شما مخلصید، چرا چشمه های حکمت از قلبتان به زبانتان جاری نشده، با اینکه چهل سال است به خیال خود

قربت الی الله عمل کرده اید.

با اینکه در حدیث وارد است کسی که برای خدا چهل صباح، اخلاص ورزد، چشمه های حکمت از قلبش به زبانش

جاری گردد، پس بدان اعمال ما برای خدا نیست و خودمان هم ملتفت نیستیم و درد بی درمان همین جاست…

وای به حال کسی که با نماز و طاعتش وارد جهنم شود.

منبع: چهل حدیث/ص43