خدا تنها پادشاهی است که ما را بی نهایت دوست دارد و ما عجیب بی محلی می کنیم …

یه موقعهایی …

یا …یه وقتهایی…

باید روی یک تکه کاعذ بنویسی تعطیل و بچسبانی پشت شیشه افکارت… باید به خودت استراحت بدهی…

دراز بکشی دست هایت را زیر سرت بگذاری و به آسمان خیره شوی وبیخیال مدام سوت بزنی ودر دلت بخندی  به تمام افکار هایی که پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اندآن وقت با خودت بگویی بگذار منتظر بمانند.

وچون بندگان من از تو در بار من بپرسندبگو من نز دیکم …به ندای کسی که مرابخواند پاسخ می دهم.

منبع :

تولیدی /دلنوشته یکی از طلاب حوزه علمیه کوثر