بازیگران حقیقی

«عمل اندک و بادوام که بر پایه یقین باشد و در نزد خداوند از عمل زیاد که بدون یقین باشد برتر است. »

، امام صادق علیه السلام فرمودند:
 
انَّ العَملَ القَلیلَ الدّائمَ عَلَی الیَقینِ اَفضَلُ عِنداللهِ منَ العَمَلِ الکثیرِ عَلی غَیرِ یَقینٍ؛
 
«عمل اندک و بادوام که بر پایه یقین باشد و در نزد خداوند از عمل زیاد که بدون یقین باشد برتر است.»
 
(جهاد النفس،‌ص62)

گناه نه تنها انسان را از سعادت و سلامت روح و جسم دور می‌کند، بلکه باعث محرومیت از عبادات نیز می‌شود. گناه به سرعت انسان را از موقعیتش خارج می‌کند و به سوی اعماق می‌کشاند. امام صادق این موضوع را با تشبیه به ما تفهیم کرده‌اند.
 مهم‌ترین عامل در گمراهی و دور شدن انسانها از سعادت دنیوی و اخروی است…

گناه نه تنها انسان را از سعادت و سلامت روح و حتی جسم دور می‌کند، بلکه باعث محرومیت انسانها از عبادت نیز می‌شود. گناه به سرعت انسان را از موقعیتش خارج می‌کند و به سوی اعماق می‌کشاند. امام صادق (ع) درباره اثر گناه در انسان می‌فرمایند: «اِنَّ الرَّجُلَ لَیُذْنِبُ الذَّنْبَ فَیُحْرَمُ صَلاَةَ اللَّیْلِ وَاِنَّ عَمَلَ السَّیِّیءِ اَسْرَعُ فِی صَاحِبِهِ مِنَ السِّکِّینِ فِی اللَّحْمِ؛ «همانا شخص گناهى مرتکب مى‌شود و بر اثر آن از نماز شب محروم می‌شود و تأثیر کار بد در صاحبش از تأثیر کارد در گوشت سریع‌تر است».

پس گناه علاوه بر قساوت قلب، شقاوت، عذاب وجدان، انزوا و گوشه‌گیری از دیگران می‌تواند عاملی برای محرومیت ما از برخی نعمات نیز باشد؛ چراکه عبادت، مناجات با خدا و میل به سوی آن بی‌تردید نعمتی بزرگ است.

حال برای رهایی از دام ابلیس باید چه کرد…؟ در فرهنگ قرآن و عترت به آموزه‌های متعددی برای رهایی از گناه اشاره شده است، اما به راستی یکی از راهکارهای آسان که به سرعت نیز جواب می‌دهد و راه گشاست، «یاد اهل‌بیت (ع)» است.

به راستی انسان وقتی برای لحظاتی هر چند کوتاه به اهل‌بیت (ع) فکر می‌کند، به سرعت بالا کشیده می‌شود و بسیاری از هجمه‌های فکری و روانی از او پس زده می‌شود. به عبارت دیگر، همانطور که اثرگذاری گناه در انسان از کارد در گوشت سریع‌تر است و باعث محرومیت از نعمات و به اعماق کشیده شدن او می‌شود، یاد اهل بیت(ع) به سرعت آدمی را از زمین می‌کند و رشد می‌دهد که این نعمتی بس عظیم است و شایسته است بیش از پیش از این نعمت بهره ببریم.

منبع:

شناسه خبر: 1311149 سرویس: فرهنگی
۱۰ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۳:۱۴

زندگی یعنی کم کردن رنج و افزایش لذت/ گرایش‌های پنهان ما عمیق‌ترند و لذت بیشتری به ما می‌رسانند

اصلی‌ترین بُعد وجود انسان گرایش‌های او هستند؛ اصلاً «منِ» ما در همین‌جا قرار دارد. گرایش‌ها بر اندیشه و

رفتار انسان تسلط دارند. منتها اگر می‌بینید که این‌قدر بر علم و عمل، تأکید شده برای این است که راه نفوذ

ما به قلب، همین دو تا هستند. وقتی می‌گوییم «یک کسی به معرفت نفس رسیده» یعنی فهمیده چه

می‌خواهد. یعنی فهمیده که کدام خواسته در وجودش اصیل و عمیق‌تر است. اصلی‌ترین و بلکه تنها رسالت

پیامبران این است که «ما به خودمان بیاییم». ما گرایش‌های پنهانی در وجود خودمان داریم که منشأ

عمیق‌ترین و بیشترین لذت‌ها هستند، و پیامبرها فقط می‌آیند تا این گرایش‌های پنهان ما را بیدار کنند.

الف) اگر خودت را بشناسی، مشتاق دین می‌شوی!

معرفت نسبت به دین یک ضرورت برای حیات انسان است؛ چه برای افراد متدین و چه غیر متدین.

نتیجۀ تعریف نظام‌مند از دین:.«جایگاه هر مفهوم دینی معلوم می‌شود . بهتر می‌توانیم دین را به‌کار ببندیم.»

انسان‌ها نسبت به دین، در سه تیپ جداگانه قابل تقسیم‌اند: انسان‌گراها، زندگی‌گراها، خداگراها.

روال بحث: اول «انسان‌شناسانه» وارد تعریف دین می‌شویم، بعد «زندگی‌شناسانه» و بعد «خداشناسانه».

اگر خودت را بشناسی، مشتاق دین می‌شوی.

اگر خودت را بشناسی، هم خدا را می‌شناسی و هم راه رسیدن به خدا را.

اگر نیاز خودت به دین را بشناسی، حاضری برایش هزینه کنی؛ مثل مراجعه به دکتر.

ب) گرایش‌ها، اصل وجود انسان

وجود انسان را می‌توان به سه بُعد تقسیم کرد: «علم و آگاهی»، «گرایش و اراده» و «عمل»

اصلی‌ترین بُعد وجود انسان، گرایش‌های انسان است.

در قرآن و روایات، محل گرایش‌های انسان «قلب» نامیده شده است.

ارزش «رفتار» و «افکارِ» انسان به گرایش‌های اوست.

«آگاهی» وقتی ارزش دارد که روی «گرایش‌ها» اثر خوب بگذارند.

هیچ رفتاری صرفاً بر اساس آگاهی - و بدون دخالت گرایش‌ها- انجام نمی‌شود/ گاهی ما علم‌زده می‌شویم!

محور «معرفت نفس»، شناختن گرایش‌های انسان است.

گرایش‌ها هستند که ذهن ما را وادار فعالیت می‌کنند.

ما به اندازه‌ای که به موضوعی «علاقه» داریم، در مورد آن «فکر» می‌کنیم.

اصل وجود انسان، گرایش‌های او هستند.

امام صادق(ع): تمام جوارح انسان، تحت امر قلب انسان هستند.

قلبت بهتر تو را به خدا می‌رساند تا کارهای خوبت

آگاهی نمی‌تواند گرایش جدیدی در انسان ایجاد کند؛ بلکه «مصداق» معرفی می‌کند.

آگاهی عشق تولید نمی‌کند؛ آگاهی فقط عشق پنهان را بیدار می‌کند.

گرایش‌ها را به این سادگی نمی‌شود تغییر داد.

گرایش‌ها مهمترین بُعد وجود انسان هستند/ تأکید بر «علم و عمل» به‌خاطر این است که اینها راه نفوذ به قلب هستند

ابهام با عظمت قلب انسان: برخی دوست‌داشتنی‌ها پنهان‌تر و برخی آشکارترند.

زندگی یعنی کم کردن رنج و افزایش لذت/ گرایش‌های پنهان ما عمیق‌ترند و لذت بیشتری به ما می‌رسانند.

یکی از مهمترین آگاهی‌ها دربارۀ گرایش‌ها: ای انسان! بخشی از گرایش‌های تو «پنهان» است!

منبع:

http://www.shahrekhabar.com/cultural/148567686055130

معلم متعهد و بسیجی شهید عبدالعظیم ندافپور اصلا تعلقی به دنیا و خواسته های دنیوی نداشت و بارها در مورد دنیا و مذمت طالبان آن این شعر را زمزمه می کرد:

دنیا چو حباب است و لکن چه حباب

نه بر سر آب بلکه بر سوی سراب

آن هم چه سرابی که ببیند به خواب

و آن خواب چه خواب، خواب بد مست و خراب

بکی از دوستانش می گفت:« بار ها از طرف مسئولان اداره آموزش و پرورش دزفول پیشنهاد مسئولیت های

مهمی به او می کردند، اما او نپذیرفت. دارایی خود را طبق معمول تخمیس کرد و گفت:« من از وابستگی ها 

بریده ام. دوباره مرا به کار و زندگی برنگردانید که این علایق ، انسان را از مسایل اصلی جدا می کند».

منبع:

سیره شهدای دفاع مقدس 22/موسسه فرهنگی هنری قدر ولایت ص118

احمد بن محمد بن ابی نصر روایت می کند که به حضرت امام رضا (علیه السلام)عرضه داشت: فدایت شوم، از خدا بخواه که روزی حلال نصیبم فرماید تا آن جا که کفت: امام (علیه السلام)فرمود: بگو:

«اَساَلُکَ مِن رِزِقِکَ الواسِعِ»؛ از تو روزی گسترده خواستارمی باشم…

منبع:

صحیفه رضا /ص212