معلم متعهد و بسیجی شهید عبدالعظیم ندافپور اصلا تعلقی به دنیا و خواسته های دنیوی نداشت و بارها در مورد دنیا و مذمت طالبان آن این شعر را زمزمه می کرد:

دنیا چو حباب است و لکن چه حباب

نه بر سر آب بلکه بر سوی سراب

آن هم چه سرابی که ببیند به خواب

و آن خواب چه خواب، خواب بد مست و خراب

بکی از دوستانش می گفت:« بار ها از طرف مسئولان اداره آموزش و پرورش دزفول پیشنهاد مسئولیت های

مهمی به او می کردند، اما او نپذیرفت. دارایی خود را طبق معمول تخمیس کرد و گفت:« من از وابستگی ها 

بریده ام. دوباره مرا به کار و زندگی برنگردانید که این علایق ، انسان را از مسایل اصلی جدا می کند».

منبع:

سیره شهدای دفاع مقدس 22/موسسه فرهنگی هنری قدر ولایت ص118