امام باقر( علیه السلام) در وصف مومن واقعی در روایتی ارزشمند سه بار فرمودند:«المومن غریب» بنابراین در این زمینه سوال اساسی اینجاست که آیا تا کنون از خود پرسیده ایم که چرا امام زمان غریب است؟ در پاسخ به این سوال،اهل دل و کاوشگران معنا، پنج دلیل مختلف را برای غریبی و غربت مهدی فاطمه(س) نقل کرده اند که عبارت اند از:

1-از آن جا که ما قدر ایشان را چنان که شایسته و بایسته است، نشناخته ایم و یادمان رفته که ولی نعمت واقعیمان کیست و ما اکنون بر سر سفره که نشسته ایم و نان و نمک که را می خوریم،امام زمان (عج)غریب است.

2-امام عصر(عج) را به دلیل آنکه از یاد رفته است، غریب میگویند و این به ان معناست که این روزها ذکر قلبی وزبانی ما شیعه نسبت به حضرت(عج) در جامعه کمرنگ شده است.

3-به این دلیل امام غایب را غریب میگویندکه ایشان در بین ما، امام فرونهاده شده و واگذاشته شده است؛ یعنی امامی است که شیعیانش شکر نعمت حضور اورا بجا نمی آورند.

4-به مهدی فاطمه(س)غریب میگویند، زیرا از سرزمین و دیار خویش و از نزدیکان و بستگانش دور افتاده است، در حالی که ایشان نیز و زندگی در مدینه و اطراف آن علاقمند است و اهل آن سرزمین و دیار است.

5-ودر نهایت کم بودن اعوان و انصار ایشان علت غربت ایشان است؛ زیرا در لسان عرب، به کسانی که به اندازه کافی، یار و یاور نداشته باشند نیز غریب می گویند.

ای هدهد صبا به سبا می فرستمت                            بنگر که از کجا به کجا می فرستمت

در راه عشق مرحله قَرب و بَعد نیست                           می بینمت عیان و دعا می فرستمت

هر صبح و شام قافله ای از دعای خیر                           در صحبت شما و صبا می فرستمت

ای غایب از نظر که شدی که شدی همنشین دل              می گویمت دعا و ثنا می فرستمت

منبع:

کتاب سال صادقین95/  3خرداد