دانه ی گندم وقتی زیر خاک می رود، زحمتی تحمل می کند و رنجی می کشد، اما تبدیل به ساقه و خوشه

می شود و بعد هم وقتی زیر سنگ آسیاب خرد می شود و بیشتر بلا می کشد، تبدیل به آرد می شود و

باز هم ارزشش بیشتر می گردد و بعد هم که باید برود داخل تنور و در آتش افتد تا تبدیل به نان شود و قیمتش

افزون شود و همین طور …

پس کسی که نظام عالم را نمی داند و از نقش بلا و رنج در کسب کمال غافل است، بلایا را بد و منکر می داند.

مانند بسیاری از مردم که بلافاصله در برابر مصائب، زبان به شکوه می گشایند و توان تحمل مشقات را ندارند.

منبع:

انسان کامل رهنمودهای علامه حسن حسن زاده آملی/علی اسکندری/ص54