حکایت کنند که :مردی قطعه زمینی در مجاورت زمین شخص دیگری داشت وهر سال بخشی از زمین او را ضمیمه قطعه زمین خویش می ساخت

 روزی صاحب زمین اولی به دومی گفت : این نقصان و کاستی در زمین من از چه روی پدید می آید ؟که خدا می گوید (اََوَلَم یَروَا اَنا نَاتِی اَلارضَ نَنقّصّها مِن اَطرافِها) یعنی: آیا نبینند که ما در زمین در می آییم و از کناره های آن می کاهیم؟

اولی : پس این افزودنی در قطعه زمین تو از کجا پدید آمید ؟

دوم :(ذَلِک فَضلّ اللهّ یّو تیهِ مَن یَشاء)یعنی : این فضل خداوند است که آن را به هر که خواهد بدهد

اولی : آخر چرا مال تو افزون تر می شود و مال من نقصان می آید؟

دومی : ( یا اَیّهَا اَلذینَ آمنوا  لا تَسالّوا عَن اشَیاءَ اِن تّبدَلَکّم تَسّوکّم ) یعنی : ای کسانی که گرویده اید مپرسید از چیزهای که اگر برایتان آشکار شود نا خوشنود تان کند!

منبع:محاضرات الادباء /217/1