عارف فرزانه شیخ رجبعلی خیاط بر اثر مبارزه با گناه به مقاماتی رسید

که ره صد ساله را یک شبه طی کرد . او می گوید :در ایام جوانی دختری رعنا وزیبا از بستگان ،دلباخته من شد وسرانجام در خانه ای خلوت مرا به دام انداخت ،با خود گفتم: رجبعلی !خداوند می تواند تو را خیلی امتحان کند،بیا یک بار تو خدا را امتحان کن !واز این حرام آماده ولذت بخش به خاطر خدا صرفه نظر کن .سپس به خداوند عرضه داشتم :خدایا !من این گناه را برای توترک می کنم ،تو هم مرا برای خودت تربیت کن.آنگاه دلیررانه همچون یوسف علیه السلام در برابرگناه مقاومت می کند وبه سرعت ااز دام خطر می گریزد ،این پرهیز از گناه موجب بصیرت و بینایی او می گردد . دیده برزخی او را روشن می شود و آن چه را که دیگران نمی دیدند و نمی شنیدند ،می دید و می شنید ، به طوری که چون از خانه خود بیرون می آمد ،بعضی افراد را به صورت واقعی  خود می دید وبرخی اسرار برای او کشف می شد.

منبع

حکایت و حکمت/حسین دیلمی /ص169