آیت الله طباطبایی (رحمه الله علیه ) می فرمایند :گاهی یک عصبانیت هفتاد سال انسان را عقب می اندازد.

عصبانی شده بودم .می خواسنتم بروم جلو یک کشیده بزنم توی گوشش.توهین از این زشت تر ؟یعنی ایشان را نمی شناخت ؟حتی یک کشیده کمش بود.

اما اقا حرفی نزدسرش را حتی بلند نکردکه ببیند کیست.توی صحن راه می رفت .انگار نه انگار ذکر خودش را می گفت:یاهادی …یاهادی ..یاهادی.

منبع :از خاطرات یکی از همراهان ایت الله بهجت(ره)/العبد