(امیرالمؤمنین به فرزندش امام مجتبی خطاب كرد:) چیزی از دنیای حرام برای پس از مرگت باقی مگذار، زیرا آنچه از تو می ماند، نصیب یكی از دو تن خواهد شد، یا شخصی است كه آن را در طاعت خدا به كار گیرد، پس سعادتمند می شود به چیزی كه تو را به هلاكت افكنده است. یا شخصی كه آن را در نافرمانی خدا به كار گیرد، پس هلاك می شود به آنچه كه تو جمع آوری كردی، پس تو در گناه او را یاری كرده ای، كه هیچ یك از این دو نفر سزاوار آن نیستند تا بر خود مقدم داری. (این حكمت به گونة دیگری نیز نقل شده؛)

 پس از ستایش پروردگار !   آنچه از دنیا هم اكنون در دست تو است، پیش از تو در دست دیگران بود، و پس از تو نیز به دست دیگران خواهد رسید، و همانا تو برای دو نفر مال خواهی اندوخت، یا شخصی كه اموال جمع شدة تو را در طاعت خدا به كار گیرد، پس به آنچه كه تو را به هلاكت   افكند، سعادتمند می شود، یا كسی است كه آن را در گناه به كار اندازد، پس با اموال جمع شدة تو هلاك خواهد شد، كه هیچ یك از این دو نفر سزاوار نیستند تا بر خود مقدمشان بداری، و بار آنان را بر دوش كشی، پس برای گذشتگان رحمت الهی، و برای بازماندگان روزی خدا را امیدوار باش

منبع:

نهج البلاغه. (حكمت 416)