خدای سبحان به پیامبر (صلی الله علیه واله ) وحی فرستاد که بعضی از بندگان من در مسیر عبادت تلاش می کنند و شب از خواب خوش وبستر لذت بخش  بر می خیزند وبه عبادت مشغول می شوندوخود را در عبادت من به رنج می اندازند. گاه من او را یک یا دو شب گرفتار خواب می کنم تا در مسیر صحیح گام بر دارد،زیرا هنگامی که به خواب می رود وصبح بیدار می شود نسبت به خود خشمگین می شود و خود را سر زنش می کند و اگر اورا در آنچه از عبادت من می خواهد آذاد بگذارم،چه بسا عجب و خود پسندی به او عارض می شود و از این راه حالتی به او دست می دهد که هلاکتش در آن است.

منبع:

کافی/ ج2 ص60