امام باقر علیه السلام:

إنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالی إذا أحَبَّ عَبداً غَتَّهُ بِالبَلاءِ غَتّاً وَ ثَجَّهُ بِالبَلاءِ ثَجّاً فإذا دَعاهُ قالَ لَبَّیکَ عَبدی لَئِن عَجّلتُ لَکَ ما سَأَلتَ إنّی علی ذلِکَ لَقادرٌ و لَئِنِ ادَّخرتُ لَکَ فَما ادَّخرتُ لَکَ فَهُوَ خَیرٌ لَکَ.

خداوند تبارک و تعالی، چون بنده‌ای را دوست دارد در بلا و مصیبتش غرقه سازد و باران گرفتاری بر سرش فرود آرد و آنگاه که این بنده خدا را بخواند فرماید: لبیک بنده‌ی من! بی شک اگر بخواهم خواسته ات را زود اجابت کنم می‌توانم، اما اگر بخواهم آن را برایت اندوخته سازم این برای تو بهتر است.

منبع:

اصول کافی (ط-الاسلامیه)، ج. ۲، ص. ۲۵۳ (باب شدة ابلاء المومن حدیث ۷)