حوزه های روحانیت محل تدریس و تعلیم و تبلیغ ورهبری مسلمانان است. جای فقهای عادل و فضلا و مدرسین و طلاب است. جای آنهاست که امانتدار و جانشین پیغمبر ان هستند. محل امانتداری است؛ و بدیهی است که امانت الهی را نمی توان به دست هر کس داد. آن آدمی که می خواهد چنین منصب مهمی را به عهده بگیرد و ولی امر مسلمین و نائب امیر المومنین باشد ودر اعراض ،اموال و نفوس مردم، مغانم، حدود و امثال آن، دخالت کند ،باید منزه بودن دنیا طلب نباشد .آن کسی که برای دنیادست و پا می کند ،هر چه در امر مباح باشد ،امین الله نیست، و نمی توان به او اطمینان کرد. آن فقیهی که وارد دستگاه ظلمه می گردد و از حاشیه نشینان دربارها می شود و از او امر شان اطاعت می کند، امین نیست ونمی تواند امانتدار الهی باشد.
منبع:
ولایت فقیه/ص146