بازیگران حقیقی

شیخ صدوق نقل میکند.. وقتی امام موسی بن جعفر علیه السلام از دنیا رفت، او را به وسیله تابوتى برداشتند و یک نفر در پیشاپیش تابوت فریاد می زد: «و نودى علیه هذا امام الرافضة فاعرفوه» این امام روافض است او را بشناسید.

وقتى بدن شریف او را آوردند به محل اجتماع شرطه و مأمورین مورد اعتماد دولت، چهار نفر از مخالفین بلند شدند و فریاد زدند هر که مایل است خبیث فرزند خبیث را ببیند بیاید.

سلیمان بن ابى جعفر از قصر خود که کنار شط بود خارج شد سر و صدائى شنید به فرزندان و غلامان خود گفت چه خبر است؟ گفتند: سندى بن شاهک بدن موسى بن جعفر(علیه السلام) را در تابوت گذاشته او را معرفى می کنند. گفت خیال می کنم از طرف غرب بیاورند وقتى نزدیک شما شدند با غلامان پیش بروید و جنازه را از آنها بگیرید اگر مانع شدند آنها را بزنید و علائم سپاهشان را پاره کنید.

همین که به آنجا رسیدند از قصر بیرون آمده جنازه را گرفتند و آنها را زدند و علامت‏ هاى سیاه که شعار بنى عباس بود پاره کردند جنازه موسى بن جعفر(علیه السلام) را بر سر چهار راه گذاشتند یک نفر صدا می زد هر کس مایل است بدن پاک فرزند پاک را یعنی موسى بن جعفر علیه السّلام را ببیند بیاید

مردم جمع شدند بدنش را غسل داده حنوط گرانبهائى کردند او را در کفنى که از برد یمنى بود که به دو هزار و پانصد دینار برایش بافته بودند تمام قرآن بر آن نقش بود با پاى برهنه به صورت عزاداران با گریبان چاک از پى جنازه آن جناب تا قبرستان قریش رفت در آنجا بدن شریفش را دفن کرد و جریان را براى هارون الرشید نوشت.
هارون نامه‏ ایی به سلیمان بن ابى جعفر نوشت(و با ظاهر سازی تمام) که عمو جان صله رحم کردى خدا جزاى خیر به تو بدهد بخدا قسم کارى که سندى بن شاهک کرده به دستور ما نبوده.

? منبع: عیون ‏أخبار الرضا(علیه السلام)شیخ صدوق ج 2 ص 97.

وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ

محمد بن مغیث از کشاورزان مدینه بود. وی نقل می کند: یک سال محصولات زیادی در زمین کشاوری خود کاشتم. آن سال زراعت خوب بود؛ اما هنگام فرا رسیدن محصول، ملخ های بسیار آمدند و تمام زراعت مرا خوردند. در مجموع 120 دینار خسارت دیدم. پس از این حادثه در جایی نشسته بودم ناگهان امام کاظم علیه السلام را دیدم که نزدیک آمدند و پس از سلام از من پرسیدند: از زراعت چه خبر؟ گفتم تمام زراعتم درو شده و ملخ ها ریختند و همه را نابود کردند. امام فرمود: چقدر خسارت دیده ای؟ عرض کردم یک صد و بیست دینار خسارت دیده ام. اما به غلامش فرمود: یکصد و پنجاه دینار همراه دو شتر جدا کن و به او تحویل بده. آن گاه به من فرمود:ار سی دینبا دو شتر اضافه بر خسارت تو داده ام. عرض کردم مبارک باشد. سپس به امام گفتم به داخل زمین تشریف بیاورید و برای بنده دعایی بفرمایید. امام وارد زمین شدند و در حق من دعا کردند. به برکت دعای امام، آن دو شتر بر اثر زاد و ولد زیاد شدند و آنها را به ده هزار دینار فروختم و زندگی ام پربرکت شد.

منبع:(محمدی اشتهاردی، 1377: 143 و 144)

چه ذکری حفظ کننده ی ما از آتش جهنم می‌باشد؟
، امام صادق علیه السلام به صَباح بن سیّابِه فرمودند:

آیا می‌خواهی به تو دعایی بیاموزم که خدای متعال به برکت آن، چهره تو را از حرارتِ آتش جهنم نگه دارد ؟

صباح گوید: به حضرت عرض کردم: آری

حضرت فرمودند:

بعد از سپیده‌ دم صد مرتبه بگو :

أللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ

خداوند به برکت این ذکر،

تو را از آتش جهنم حفظ خواهد کرد.

منبع :

وسائل الشیعه ج۶، ص

  هر کسی در ماه مبارک رجب نمی تواند روزه مستحبی بگیرد ولی دوست دارد ثواب آن را ببرد صد مرتبه ذکر شریف زیر را بگوید:

 سبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ. سُبْحَانَ مَنْ لَا یَنْبَغِی التَّسْبِیحُ إِلَّا لَهُ .سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ .سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْل

منبع :

مفاتیح الجنان

در قرآن دو وعده غذایی صبحانه و شام مورد تصریح قرار گرفته است؛ بنابراین سه وعده غذایی و یا پرهیز از خوردن شام مضر خواهد بود.

نیاز انسان به غذا مهم‌ترین نیاز روزمره اوست. تندرسی، آرامش، اعصاب و حتی تکثیر نسل در گرو تغذیه سالم است. یکی از مسائل مهم نداشتن برنامه کمی و کیفی در مصرف غذای سالم و مناسب است. این مقاله با عنوان جستاری بر دو وعده غذا در قرآن یعنی صبح و شام بر اساس آیه «لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکْرَةً وَعَشِیًّا: در آنجا سخن بیهوده‌‌اى نمى‌شنوند جز درود و روزی‌ ‌شان صبح و شام در آنجا [آماده] است» را بررسی کرده است.

وی افزود: این مقاله تلاش کرده است در خصوص آیه اشاره شده، نقش دو وعده غذا را از نظر طب و سنتی را بیان کند. یافته‌های پژوهش این دو وعده را عامل سعادت انسان می‌داند. داشتن وعده غذایی صحیح و سالم مورد تاکید قرآن است.

 کمیت و مقدار وعده غذایی مهم است، بسیاری سه وعده غذا را می‌خورند و برخی از شام پرهیز می‌کنند که با رهنمود آیه ۶۲ سوره مریم از دو وعده یاد می‌کند. مراد از بکرة اول روز و عشیا به معنای آخر روز است.

 صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی است و نخوردن شام مورد تضعیف بدن است. ناهار وعده اضافی است که موجب افزایش سودا در بدن می‌شود. در قرآن بیان شده که مومنان در بهشت با دو وعده غذایی مورد پذیرایی هستند.

منبع:

سوره مریم