بازیگران حقیقی

لحظه را باید شناخت، نیاز را باید دانست. فرض بفرمایید کسانی در کوفه دلهاشان پر از ایمان به امام حسین بود، به اهل‌بیت محبت هم داشتند، اما چند ماه دیرتر وارد میدان شدند؛ همه‌شان هم به شهادت رسیدند، پیش خدا هم مأجورند؛ اما کاری که باید بکنند، آن کاری نبود که آنها کردند؛ لحظه را نشناختند؛ عاشورا را نشناختند؛ در زمان، آن کار را انجام ندادند. اگر کاری که توابین در مدتی بعد از عاشورا انجام دادند، در هنگام ورود جناب مسلم به کوفه انجام می‎دادند، اوضاع عوض می‎شد؛ ممکن بود حوادث، جور دیگری حرکت بکند. شناسائی لحظه‌ها و انجام کار در لحظۀ نیاز، خیلی چیز مهمی است. (بیانات در دیدار اعضای شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی 88/10/29)

فرق بین شهدای کربلا و توّابین همین است. شهدای کربلا هم شهید شدند، توّابین هم شهید شدند. فاصلۀ زمانی بین آنها هم خیلی زیاد نبود؛ اما شهدای کربلا در عرش انسانیت قرار دارند، شهدای توّابین نه؛ مقامشان با آنها خیلی فرق دارد. چرا؟ چون شهدای کربلا به ندای حسین بن علی (علیه السلام) در وقتِ خود پاسخ دادند؛ ولی توّابین به ندای آن حضرت، بعد از گذشتن وقت پاسخ دادند. فرقش این است. (بیانات در دیدار خانواده‌هاى شهیدان قائن (78/6/8)

آنهایی که در کربلا شهید شدند، کفّارۀ اشتباهشان داده شد. دربارۀ آنها بحثی نیست و اسمشان را هم نمی‎آوریم. اما کسانی از خواص، به کربلا هم نرفتند. نتوانستند بروند؛ توفیق پیدا نکردند و البته، بعد مجبور شدند جزو توّابین شوند. چه فایده؟! وقتی امام حسین (علیه السلام)کشته شد؛ وقتی فرزند پیغمبر از دست رفت؛ وقتی فاجعه اتّفاق افتاد؛ وقتی حرکت تاریخ به سمت سراشیب آغاز شد، دیگرچه فایده؟! لذاست که در تاریخ، عدۀ توّابین، چند برابر عده‌ی شهدای کربلاست. شهدای کربلا همه در یک روز کشته شدند؛ توابین نیز همه در یک روز کشته شدند. اما اثری که توّابین در تاریخ گذاشتند، یک هزارم اثری که شهدای کربلا گذاشتند، نیست! به‌ خاطر اینکه در وقت خود نیامدند. کار را در لحظه‌ی خود انجام ندادند. دیر تصمیم گرفتند و دیر تشخیص دادند. (بیانات در دیدار فرماندهان لشکر 27 محمد رسول‌الله (صلی الله علیه و اله) (75/3/20)

(نقل کردند که امیر المومنین علیه السلام کمتر بر منبری می نشست که پیش از سخن این عبارت را نگوید:) ای مردم! از خدا بترسید، هیچ کس بیهوده آفریده نشد تا به بازی پردازد، و او را به حال خود وا نگذاشته اند تا خود را سرگرم کارهای بی ارزش نماید، و دنیایی که در دیده ها زیباست، جایگزین آخرتی نشود که آن را زشت می انگارند، و مغروری که در دنیا به بالاترین مقام رسیده، چون کسی نیست که در آخرت به کمترین نصیبی رسیده است.

منبع:

حکمت 370 نهج البلاغه

آیت الله جوادی آملی در درس فقه روز (۹۵/۱۰/۸) با تکیه بر خطبه ۲۱۹ نهج‌البلاغه در تبیین اوصاف متّقین گفت: از حضرت سؤال شد کسی که اهل سیر و سلوک است وصفش چیست؟ حضرت اوصاف سالک را که ذکر می‌کند می‌فرماید کسی است که عقلش را زنده نگه‌داشته است.

معظم له بیان داشت: حضرت امیرالمومنین یک بیان نورانی در نهج‌البلاغه دارد که «نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ سُبَاتِ الْعَقْلِ» عرض کرد ما پناه می‌بریم به خدا از اینکه عقل یک جامعه تعطیل بشود، پس عقل هم باید زنده باشد هم بیدار و یقظان باشد.

وی سپس اظهار داشت: آن سالک «قَدْ أَحْیَا عَقْلَهُ وَ أَمَاتَ نَفْسَهُ حَتَّی دَقَّ جَلِیلُهُ» بدن وارسته سالک در راه سیر و سلوک خیلی نحیف و لاغر شد و آن استخوان‌های بدن او و اندام ستبرِ او در این راه، باریک و لطیف شد آن نورانیت در قلبش پیدا شد این پرده را گاهی امام برمی‌دارد, گاهی اگر به دستور امام عمل شود و این سیروسلوک ادامه پیدا کند این نورانیت برای او هست و دیگر راه برای او روشن است و با این نور, راه را می‌بیند دیگر تردیدی در او راه ندارد.

معظم‌له در تبیین سلامت دل گفتر: «وَ تَدَافَعَتْهُ الْأَبْوَابُ إِلَی بَابِ السَّلاَمَةِ» این سالک مرتب این راه را می‌رود تا به باب‌السّلام که از ابواب بهشت است، وارد می‌شود. می‌بینید آدم که می‌میرد، مریض می‌شود و می‌میرد ولی در مورد حضرت یحیی و حضرت عیسی(سلام الله علیهما) فرمود: ﴿وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا﴾ و خداوند بر اینها سلام می‌فرستد. سلامِ خدا از سلامت حکایت می‌کند کسانی هستند که در حین مرگ هم سالم‌اند, سالم به دنیا آمدند و سالم هم مُردند ﴿وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا﴾

منبع:

http://www.shahrekhabar.com/cultural/148303680012076

روز نهم دی ماه در تاریخ انقلاب اسلامی با عنوان روز «بصیرت» تبدیل به یوم الله و ماندگار گردید. در این روز ماندگار و تاریخی ملت همیشه در صحنه ایران اسلامی، حماسه ای دیگر آفرید و دشمنان خدا و دینش را مأیوس و ناامید ساخت و قلب امام زمان (عجل الله تعالی فرجه شریف) و نائب بر حقش حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(دامت برکاته) را شاد ساخت. مهدی(عجل الله تعالی فرجه شریف) است امام و نائبش، خامنه ای ست…

چرا انسان ها از مرگ می ترسند؟

ابن سینا: الف - عده ای از مجهول و مرموز بودن مرگ می ترسند .

ب - گروهی از معلوم نبودن سرنوشت انسان پس از متلاشی شدن بدن بیمناکند .

ج - و بعضی ها از نابودی مطلق جسم و روح می ترسند .

د - و برخی از درد و رنج جان دادن نگرانند .

ه - و جمعی از عذاب بعد از مرگ می ترسند .

و - و گروهی از جدایی از مال و جاه و لذایذ و خوشی های زندگی بیمناکند.؟

منبع:

مجموعه رسائل، «رسالة فی دفع الغم من الموت »