عقوبت برخی از گناهان در کلام امام صادق(ع)

گناهی که مانع استجابت دعا می شود و زندگی را تیره و تار می کند، نافرمانی از پدر مادر است

 امام صادق (ع)در مورد عقوبت هفت گناه می فرماید:
1.گناهی که نعمت ها را تغییر میدهد،
تجاوز به حقوق دیگران است.
2.گناهی که پشیمانی می آورد،
قتل است.
3.گناهی که گرفتاری ایجاد می کند،
ظلم است.
4.گناهی که آبرو می بَرد،
شرابخواری است.
5. گناهی که جلوی روزی را می گیرد،
زنا است.
 6.گناهی که مرگ را شتاب می بخشد،
قطع رابطه با خویشان است.
7.گناهی که مانع استجابت دعا می شود و زندگی را تیره و تار می کند،
نافرمانی از پدر مادر است.
منبع:

علل الشرایع ج ۲، ص

حضرت فاطمه(سلام الله علیها) اصل و اساس درخت رسالت است.

مادر هر چیزی اصل و اساس او است. ممکن است مقصود آن باشد که حضرت فاطمه(سلام الله علیها) اصل و اساس درخت رسالت است.
در خصوص لقب ام ابیها که به حضرت زهرا(سلام الله علیها) اطلاق می شود، دلایلی ذکر شده است.
نخست اینکه عرب ها در نامگذاری سه چیز دارند: اسم، لقب و کنیه. اسم مانند فاطمه، لقب مثل زهرا، کنیه مانند ” ام ابیها” حضرت فاطمه(سلام الله علیها) افزون بر نام، از چندین لقب و کنیه بهره مند است. انتخاب کنیه ها ممکن است به جهت خاصی باشد.
رمز این نام گذاری ممکن است، برای اظهار محبت باشد، همان گونه که متداول است پدر در اظهار محبت نسبت به دخترش می گوید: مادرم ، و نسبت به پسرش می گوید: بابایم، یعنی پیامبر اکرم(سلام الله علیها) جهت اظهار محبت به دخترش فرمود: تو مادر بابایت هستی .
دیگر اینکه شاید بدین جهت باشد که در دوره غربت اسلام، حضرت با پدرش رفتاری داشت همانند رفتار مادر به فرزندو پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) نیز بسیار به دخترش علاقه مند بود، همانند رفتار فرزند نسبت به مادر. 
پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) دست فاطمه (سلام الله علیها) را می بوسید. هر گاه به سفر می رفت آخرین کسی که با او خدا حافظی می کرد ، حضرت فاطمه (سلام الله علیها) بود و در بازگشت از سفر نخست از او دیدار می کرد. حضرت زهرا (سلام الله علیها) مانند مادری دلسوز رسول خدا (صلی الله علیه و اله و سلم) را در آغوش می گرفت، از او نگهداری می کرد، زخم هایش را مرهم می گذاشت رنج ها و دردهایش را کاهش می داد. این گونه ابراز عواطف دو سویه همانند ابراز عواطف مادر و فرزند است.
مادر هر چیزی اصل و اساس او است. ممکن است مقصود آن باشد که حضرت فاطمه(سلام الله علیها) اصل و اساس درخت رسالت است، چنان که در روایت آمده است:
“شجره طیبه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و اله و سلم) ساقه اش علی و ریشه اش فاطمه، میوه اش فرزندان او و شاخ و برگش شیعیان حضرت می باشند". اگر ریشه درخت نباشد، درخت خشک می گردد و طراوت خود را از دست می دهد. حضرت زهرا (سلام الله علیها) اگر نبود، درخت اسلام سرسبزی و نشاط خود را از دست می داد.
 ممکن است بدان جهت باشد که چون خداوند زنان پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) را به کنیة “ام المؤمنین” گرامی داشت، به ذهن خطور کند که آنان مهم ترین زنان روی زمین هستند، حتی از حضرت فاطمه (سلام الله علیه) بالاترند، از این جهت حضرت رسول او را به “ام ابیها” خطاب کرد تا از این وسوسه ها و خطورات ذهنی جلوگیری کند؛ یعنی ای زنان پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) اگر شما به منزلة مادران مؤمنان هستید، حضرت فاطمه به منزلة مادر پیامبر است.
منبع:

1. سید جعفر شهیدی، زندگانی حضرت فاطمه(سلام الله علیه) ص ۴۰.
2. احمد رحمانی همدانی، فاطمه زهرا شادمانی دل پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) ص ۲۶۷
 

طریقه رفتار صحیح با مادر در کلام حضرت زهراء(س)


حضرت زهرا (س) در حدیثی دربارۀ اهمیت جایگاه مادر می‌فرمایند: «الْزَمْ رِجْلَها، فَإنَّ الْجَنَّةَ تَحْتَ أقْدامِها»، همیشه در خدمت مادر و پای بند او باش، چراکه بهشت زیر پای مادران است.
به گزارش مشرق، گفتند «بهشت زیر پای مادر است» و نگفتند بهشت در دست مادر است، چرا؟ با کمی تأمل در این حدیث، این نکته به ذهنمان می‌رسد که این کلام نورانی می‌تواند نشان از رفتاری باشد که آدمی باید در قبال مادر داشته باشد و یکی از جلوه‌های آن رفتارها می‌تواند اوج تواضع و فروتنی در برابر او باشد. این تواضع و فروتنی نه برای دستیابی به بهشت، بلکه برای تمام زحمات و سختی‌هایی که او برایمان کشیده است، نه تنها چیز زیادی نیست، بلکه هیچ چیزی از محبت‌های بی‌پایان او را جبران نمی‌کند. آنقدر مقام مادری جایگاه ویژه‌ای نزد خداوند دارد که خلیفۀ او از بهشتی سخن می‌گوید که زیر پای مادر است، از آنجایی که معتقدیم معصوم (ع) کلامی جز وحی نمی‌گوید، لذا باید بگوییم که خدا چنین فرموده است.
به عبارت دیگر می‌توان گفت این بهشت است که با تمام عظمت و زیبایی‌اش در رهگذر خدمت به مادر به راحتی و به سرعت نصیب آدمی می‌شود، حال بار دیگر به خودمان بنگریم و به این سؤال پاسخ دهیم که تاکنون در قبال مادر خود چگونه رفتار کردیم؟ خوب است این نکته را هم توجه داشته باشیم که امام صادق (ع) به ما اجازه دادند حضرت زهرا(س) را مادر خود بخوانیم؟ حال در قبال ایشان تاکنون چگونه رفتار کرده‌ایم؟ کاش این کلام معصوم بهانه‌ای شود تا بار دیگر به رفتاری صحیح در قبال مادرمان، حضرت زهرا (س) کشیده شویم.

منبع:

  (کنزالعمال، ج 16، ص 462، ح 45443)

دسیسه ای به عنوان عیادت...

 

پس از آن که بانوی اسلام را آزردند و با انواع شکنجه های جسمی و روحی او را تحت فشار قرار دادند، و

حضرت در بستر بیماری افتاد و این اخبار منتشر گردید که حکومت وقت با تنها باز مانده پیامبر[ صلی الله علیه

و آله و سلم] بر خلاف موازین شرع و عقل رفتار نموده است، و این مساله از نظر سیاسی برای حکومت 

وقت نمای خوبی نداشت و موقعیت او را تضعیف می کرد به ناچار برای حفظ موقعیت خود در میان مردم، قرار

گذاردند تا از حضرت عیادت و دلجوئی کنند، به این امید که آن همه اهانت ها و ظلم ها را با گرفتن یک رضایت

آن هم در پنهانی بپوشانند.

ولی دختر پیامبر[ صلی الله علیه و آله و سلم] از این حیله ها آگاه بود.

 

منبع:

صدیقه شهیده فاطمه الزهرا علیه السلام /سید محمد نجفی یزدی/ص139

 

 

 

گناهان، همانند اسب های سرکش هستند که ...

امیرالمومنین [علیه السلام] فرمود:« ای مردم! بدانید که گناهان، همانند اسب های سرکش هستند که گنهکاران بر روی آنها نشسته اند و افسار این اسب ها، رها


شده، مهار آنها از دست خارج گشته است و سواران خود را داخل آتش جهنم می اندازند و تقوا، همانند اسب هایی رام هستند که با تقوایان برآن ها سوار می شوند


و افسار اسب ها در دست آنهاست و آنان را به سوی بهشت می برند.

منبع:

جهاد با نفس/ لطیف راشدی /ص112