عبد الله بن یحیی می گوید: به محضر علی (علیه السلام) مشرف شدم وهنگامی که خواستم بر روی

تخت بنشینم پایه اش شکست و بر روی زمین افتادم و سرم آسیب دید .

حضرت علی (علیه السلام) فرمودند : شکر خداوند را که کفاره گناهان شیعیان ما را در دنیا قرار داد تا

همین جا پاک شوند .

عبدالله می گوید: عرض کردم :چه گناهی کرده ام که شکسته شدن سرم کفاره آن باشد؟

حضرت فرمود:وقتی که نشستی« بسم الله» نگفتی.

منبع : حکایت و حکمت/حسین دیلمی ص20