شگفتا برمومن ،خداوند هیچ قضایی براو جاری نسازد مگر آنکه خیرش در آن است چه خوشایندش باشد چه نباشد.

اگر مبتلایش نماید کفاره گناهانش باشد و اگر عطایش نماید و گرامیش دارد عنایتی است به او.

هرچه را خداوندبرای مومن ،مقدر  فرماید،خیراوست.خواه حوادثی که اورا ناراحت می کند مثل بیماری و خواه اموری که اورا خوشحال

کند.حوادث محزون کننده کفاره گناهان و خوشحال کننده عطایای الهی…

این مضمون در اشعار حافظ هم آمده:

در طریقت هرچه پیش سالک آید خیر اوست.

لکن حافظ حافظ این معنا را مختص به سالک دانسته است.

منبع:

تحف العقول/ترجمه علامه حسن زاده املی (دام عزه)/ص 81